Missie geslaagd: Mont Ventoux beklimmen op een racefiets ✅

Ruim een jaar geleden stelde ik mijzelf een doel: het beklimmen van de Mont Ventoux op de racefiets. Afgelopen weekend was het zover: de Challenge Mont Ventoux van Join4Energy. Het was ongelooflijk zwaar, maar ik heb het gewoon gehaald!

De voorbereiding

Zes jaar geleden had ik al eens geprobeerd om de top van de Mont Ventoux te bereiken. Helaas mochten we toen vanwege het slechte weer niet verder dan Chalet Reynard. Toen ik een jaar geleden de vraag kreeg of ik in 2019 opnieuw meewilde met Join4Energy hoefde ik niet lang na te denken. Op 13 mei besloot ik mij aan te melden om mijzelf een herkansing te geven op de Kale Berg.

Vanaf dat moment heb ik als voorbereiding 103 ritten in de buitenlucht gefietst (waarvan 38 in 2019). In totaal heb ik 4.107 kilometers gefietst (2019: 1.642 kilometers) met 14.965 hoogtemeters (2019: 6.942 meters). Bovendien kocht ik een spinningfiets zodat ik ook bij slecht weer kon blijven trainen.

Join4Energy

Het beklimmen van de Mont Ventoux is een sportief doel voor mij, maar de Challenge Mont Ventoux van Join4Energy is veel meer dan dat. Voor mij is het heel vanzelfsprekend dat ik elke dag mijn racefiets kan pakken en genoeg energie heb om een rondje te fietsen. Voor kinderen met een energiestofwisselingsziekten is dat helaas geen realiteit. Door te fietsen voor de stichting Join4Energy heb ik meegeholpen om geld op te halen voor deze kinderen.

Op dit moment is er nog geen medicijn tegen energiestofwisselingsziekten. Gelukkig gaan de ontwikkelingen de goede kant op. Met de Challenge Mont Ventoux hebben we bijna een half miljoen euro opgehaald, waardoor het medicijn weer een stap dichterbij is.

Uitzicht op de Mont Ventoux

Hoewel we op zaterdag gingen klimmen, kwam ik samen met mijn broer Rindert (lees ook zijn blog Road to Mont Ventoux) al op maandag aan. Hierdoor zagen we de berg en het kenmerkende torentje op de top de hele week al liggen. Indrukwekkend, maar hierdoor liep de spanning ook langzaam op.

De beklimming

Na een mooie trainingsrit op vrijdag met alle Join4Energy-fietsers was het zaterdag 15 juni 2019 zover. Ontbijt om 06:00 uur. Om 07:00 uur vertrokken we met z’n allen op de fiets naar de voet van de berg in Bédoin. Het was ondanks het vroege tijdstip al flink warm, dus ik was al bezweet voordat de klim überhaupt begonnen was.

De Mont Ventoux-beklimming vanuit Bédoin begint met een rustige klim op vals plat, maar dan ga je op een gegeven moment de bocht om en het bos in. Het stijgingspercentage vliegt ineens naar tien tot twaalf procent en je benen krijgen het flink zwaar. Op dat moment schakel ik naar beneden en kom ik er achter dat ik al in de laagste versnelling zit. “Dit gaat een hele zwaar dag worden.”

Het bos beschermt tegen de wind, maar op deze warme zaterdag zorgt dit ervoor dat het flink benauwd is. Ik trap rustig door en raak niet in paniek als mijn snelheid op de steilste stukken onder de vijf kilometer per uur daalt. Ik blijf heel positief: “Ik kom vanzelf een keer boven, al moet ik kruipend over de streep.”

Als je op een gegeven moment bij Chalet Reynard aankomt, verandert het landschap. Je zit boven de boomgrens en komt ineens in een maanlanschap. In theorie wordt de klim dan gemakkelijker, maar mijn benen denken er anders over. Bij het beklimmen van een berg voelt het alsof je je benen rondtrapt in een bak stroop, terwijl er ook nog iemand aan je achterwiel lijkt te hangen. Gelukkig krijg ik veel aanmoedigingen van voorbijgangers en helpen ook de toppers van BikeChallenge een handje.

De top komt steeds dichterbij, ondanks dat het torentje bovenop blijft verdwijnen in de mist. Er hangt bewolking rond de top, maar gelukkig blijft het droog. Wel maakt de hoogte en de laaghangende wolken de lucht een stuk ijler. Langzaam kruip ik verder naar de top. Meter voor meter, van de ene bocht naar de volgende. Ik stop nog even bij het Simpson-monument, want ja dat hoort er bij. Nadat ik weer op de fiets stap, hoop ik door te kunnen fietsen naar de top, maar mijn benen denken er anders over.

Het bereiken van de top

Toch bereik ik de top. De laatste bocht is enorm steil en ik krijg het advies om deze zoveel mogelijk naar buiten toe aan te snijden. Nog één keer alles geven. Ik schakel drie versnellingen op, ik ga staan op de trappers en zet vol aan. De top staat vol met Join4Energy-helden die de binnenkomende sportievelingen aanmoedigen door te juichen en te klappen. Wow, kippenvel! Het gevoel bovenop de berg is eigenlijk niet te beschrijven. Euforie, pijn, blijdschap. Alles tegelijk.

Hier heb je maanden voor getraind en dan moet het allemaal op die ene dag lukken. Het was ontzettend zwaar, maar na het bereiken van de top vergeet je dat eigenlijk allemaal. Geweldig! Ik heb gewoon een berg beklommen. 😊

Bij deze wil ik iedereen bedanken die mij de afgelopen maanden heeft geholpen door samen te trainen, mij te sponsoren, aan te moedigen of op welke manier maar heeft geholpen. Zonder deze hulp had ik de top zeker niet kunnen bereiken.

Meer lezen over mijn tocht naar de top van de Mont Ventoux? Ik heb alle Ventoux-verhalen op één pagina gebundeld.