RollerCoaster Tycoon 3 review

Als je het hebt over een plek waar angst en blijdschap naast elkaar liggen, dan kun je natuurlijk niet om de achtbaan heen. Op het moment dat je van de helling afstort, bekruipt je een gevoel van angst, maar ook een gevoel van ongelooflijke blijdschap. Het is een gevoel wat moeilijk te beschrijven valt en wat je dus echt zelf moet voelen, om het te begrijpen. Een gemiddelde Nederlander gaat niet vaker dan één keer per jaar naar een pretpark en dus zul je je niet vaak in een achtbaan bevinden. Een hele kleine groep zal zelfs maandelijks naar een pretpark gaan. De groep achtbanenbeheerders is nog eens veel kleiner en de kans op dat je dat beroep later uitvoert is dan ook zeer miniem. Maar wees niet getreurd! We hebben altijd nog de games. Waar veel dingen in het normale leven not done zijn, is in de virtualiteit alles mogelijk. Of je nou het beroep seriemoordenaar ambieert, of liever achtbaanmagnaat wordt, in de gamewereld kan het allemaal.

De game bij uitstek voor achtbaanfanaten is natuurlijk RollerCoaster Tycoon. Toen in 1999 het eerste deel van de serie was geboren, raakten direct veel mensen aan het spel verslaafd, waaronder ik. In de game moest je een geheel pretpark inrichten, van paden tot aan attracties toe. Het spel herbergde een unieke sfeer, die perfect aansloot bij het pretparkthema. Het tweede deel in de serie bracht geen nieuwe engine, maar zorgde enkel voor nieuwe attracties en dergelijke. Hierdoor bleef de sfeer echter wel bewaart. Deze successen zorgden ervoor dat Atari en Frontier Developments de handen samen sloegen en zo kwam eind 2004 het derde deel van de serie uit.

Waar er bij het tweede deel weinig veranderd was, daar loopt dit derde deel over van vernieuwing. De grootste vernieuwing is dat men afscheid heeft genomen van de 2D gameplay. Dit zorgt ervoor dat alles er veel realistischer uitziet. Als je daar ook nog eens bij optelt dat alles er grafisch stukken beter uitziet dan in de eerste twee delen, dan merk je wel dat het spel een waar genot voor het oog is geworden. Met name als je het park van een afstand gaat bekijken.

Grafisch is het spel dan wel veranderd, op het gebied van speelmodi is dit derde deel weer zo als van ouds. Je hebt keuze uit een carrièremodus, een sandboxmodus en ten slotte is er nog een modus waar je zelfgemaakte scenario’s kunt spelen. In de carrièremodus moet je, net als in de vorige delen, per scenario enkele doelen voltooien. Nieuw hierbij is echter wel dat daar drie niveaus voor zijn, oplopend van het respectievelijk makkelijke niveau beginner tot het moeilijkste niveau tycoon. Dat er weinig vernieuwing in de carrièremodus zit klinkt misschien saai, maar aangezien het in de eerste delen al goed in orde was, is het misschien wel beter zo.

In deze carrièremodus moet je echter wel rekening houden met geld. Lijkt dit je niet zoveel toe, dan kun je altijd nog kiezen voor de sandboxmodus. Hierin kun je zoveel bouwen als je maar wilt, het kost je echter geen cent. Ideaal voor mensen die niet houden van de economische kant van een park, maar liever een zo strak mogelijk park runnen. Gelukkig kun je wel zien hoeveel je attracties opbrengen, zodat je mooi kunt oefenen voor het echte werk. Deze modus is leuk voor de liefhebber, maar persoonlijk vind ik het teveel op cheaten lijken. En als ik ergens een hekel aan heb…

Wat een groot pluspunt voor het spel is, is de diepgang. Nooit eerder kon je zoveel dingen regelen. Zelfs bij een hamburgerkraampje kun je instellen hoe groot de hamburger wordt. Ook kun je ervoor zorgen dat je werknemers minder (of juist meer) geld verdienen. Je zou zeggen dat je dan de lonen maar direct op het laagste niveau instelt, maar zo simpel zal het niet zijn. In dit deel hebben je werknemers namelijk ook gevoelens en hoe minder tevreden ze zijn, hoe slechter ze werken. Buiten de AI van je werknemers om, heeft men ook nog eens de kunstmatige intelligentie van de bezoekers sterkt verbeterd. Je bezoekers zullen niet meer zo snel verdwalen. Het nadeel hiervan is natuurlijk dat men ook eerder weggaat als het park hun niet meer bevalt, maar het zorgt wel voor realisme.

Je zou kunnen zeggen dat je te maken hebt met een perfecte pretparksim. Een prachtig fundament met enkele vernieuwingen die zorgen voor een boel realisme. Het lijkt bijna te mooi voor woorden en dat is het jammer genoeg ook. Wat is namelijk het geval, de sfeer uit de eerste twee delen is namelijk helemaal niet aanwezig. En dat was nou juist het aspect wat de serie zo groot heeft gemaakt. In het derde deel heb ik namelijk het idee dat het allemaal veel te kiddy is. Het is dan nog net geen SpongeBob, maar voor een relatief serieus spel is het allemaal een tikje te vrolijk. Ik heb niks tegen een beetje vrolijkheid in een spel, maar dan moet het spel zich er wel voor lenen en dat lijkt mij bij RollerCoaster Tycoon niet echt het geval. Die vrolijkheid is voor een kind misschien wel prachtig mooi, maar de gemiddelde gamer zal er werkelijk niks aanvinden.

Wat me verder tegenvalt is het feit dat het spel zo overkomt alsof ik het al veel vaker heb gespeeld. Ondanks dat het spel bol staat van de vernieuwing, heb je het idee dat het spel zichzelf aan het herhalen is. Aangezien er te weinig variatie in de scenario’s zit. Dit is heel jammer, want anders was RCT 3 toch veel beter uit de verf gekomen. Wie verlangt er namelijk naar een eentonig spel? Zoiets zet je toch direct weer in de kast?

Het oordeel

RollerCoaster Tycoon 3 is een spel wat bol staat van vernieuwing, maar wat door een paar nadelen toch zijn voorgangers niet overtreft. De graphics en de diepgang, in combinatie met de 3D gameplay geven een prima aanzet voor een goed spel. Helaas is dit ten koste gegaan van de sfeer die nu wel heel kiddy overkomt. Als je daar ook nog een bij optelt dat het spel zichzelf herhaalt, dan kom je net iets lager uit dan een acht.

Cijfer: 8-

+ Vernieuwend
+ Veel meer diepgang
+ Eindelijk in 3D
– Kiddy sfeer
– Eentonig

Dit artikel is eerder gepubliceerd op InsideGamer.nl als ‘memberrecensie’ (webarchive link).  In het verleden kon je op deze gamewebsite een review schrijven over een game naar keuze. De beste drie tot vijf recensies werden genomineerd voor memberrecensie van de maand. De bezoekers mochten stemmen op hun favoriet. Als je de winnende recensie had geschreven, mocht je een gratis game uitkiezen.