Play Hard – Januari 2019

Welke films en series heb ik gekeken in januari 2019 en welke games heb ik gespeeld? In de rubriek Play Hard zet ik maandelijks op een rijtje welke entertainment ik heb genuttigd.

Film

In januari heb ik vijf films gezien, leuk detail: ik heb al deze films gekeken in het vliegtuig op mijn reis van en naar Amerika.

Searching (2018)

Searching is een film die zich grotendeels afspeelt op het scherm van een laptop. Op een avond komt de tienerdochter van vader David niet thuis. Eerst denkt hij dat ze met vrienden heeft afgesproken, maar snel heeft hij door dat er meer aan de hand is. David logt in op haar computer en probeert op basis van haar mails, chatgesprekken en internetgeschiedenis te achterhalen waar zijn dochter is.

Nieuw is deze manier van verhaal vertellen overigens niet, in 2015 deed Unfriended het ook al. Neemt niet weg dat Searching het verhaal spannend weet te vertellen via een laptopscherm. De verrassende plotwendingen en de sterke rol van John Cho als David maken dit een prima film!

Spider-Man: Homecoming (2017)

De afgelopen tien jaar verschijnt per jaar een handjevol nieuwe superheldenfilms. Hierdoor is het voor een leek lastig om door de bomen het bos te blijven zien. Spider-Man maakt het ons niet veel gemakkelijker: in vijftien jaar verschenen zes films over de spinnen-superheld. In juli verschijnt de zevende film: Spider-Man: Far From Home. Zelf was ik bij de Amazing Spider-Man-films afgehaakt, maar in het vliegtuig besloot ik de film een nieuwe kans te geven.

Het fijne aan Spider-Man: Homecoming is dat Spidey ook echt eindelijk een tiener is. Tom Holland is jong, energiek en door zijn enthousiasme komt het geloofwaardig over dat Spider-Man niet altijd even goed nadenkt bij zijn acties.

Christoper Robin (2018)

Het verhaal van Winnie de Poeh hoeft geen introductie. In de live-action-film Christopher Robin volgen we het verhaal van de oudere Christopher Robin. Zijn kinderjaren zijn al lang achter hem en door zijn lange werkdagen bij een kofferfabrikant heeft geen tijd meer voor fantasie. Ook voor zijn familie of knuffelvrienden van welleer heeft hij geen tijd meer.

De film komt traag op gang. Je weet door de Nederlandse titel van de film (Janneman Robinson & Poeh) al dat de twee oude vrienden elkaar weer gaan ontmoeten. Het duurt echter heel lang voordat ze samen weer op avontuur gaan. Ook Tigger (Teigetje), Piglet (Knorretje) en Eeyore (Iejoor) maken hun opwachting in de film, maar hun rol is helaas erg minimaal. Christopher Robin is vermakelijk voor één keer, maar deze film ga je niet snel nog een keer kijken.

Mission: Impossible – Fallout (2018)

Een filmreeks die ook geen introductie nodig heeft is Mission: Impossible. In 1996 verscheen het eerste deel uit de reeks, vorig jaar verscheen met Mission: Impossible – Fallout alweer film nummer zes.

Tom Cruise gaat dus wederom een missie aan die voor de gemiddelde persoon onmogelijk is. Dat betekent niet dat je overladen wordt met CGI, maar dat alle scènes buiten de studio worden opgenomen. Een stuk gevaarlijk en duurder, maar het oogt wel gewoon heel gaaf. Prima actiefilm voor tussendoor. Het zal je niet perse lang blijven, maar het is wel zeer vermakelijk.

Mile 22 (2018)

Toen ik Mile 22 keek zat ik al bijna acht uur in het vliegtuig en was de concentratie al grotendeels weg. Ik besloot te kiezen voor een actiefilm waarbij ik mijn verstand op nul kon zetten. Je kunt zeggen van Mile 22 wat je wil, maar met die actie zit het wel goed. Mark Wahlberg speelt de hoofdrol en dan liggen de verwachtingen voor mij hoog. Helaas blijven de personages zo oppervlakkig, dat je er geen band mee krijgt en daardoor blijft de spanning op de achtergrond.

Documentaire

FYRE: The Greatest Party That Never Happened (2019)

In 2017 zou in de Bahama’s het vetste festival ooit plaatsvinden: het Fyre-festival. Je zou slapen in een villa met uitzicht op de oceaan, je zou luxe maaltijden krijgen, gave concerten kunnen bijwonen en misschien nog wel het vetste: je zou er met een privéjet heen gevlogen worden. Tickets kosten een paar duizend dollar. Hoe meer luxer hoe hoger de prijs.

De werkelijkheid was compleet anders: de concerten gingen niet door, de villa was een noodtent die ook nog een verregend was, de luxe maaltijden werden een broodje kaas en het privévliegtuig was een krakkemikkig en overgeboekt vliegtuig. Netflix besloot een documentaire te maken van het Fyre-festival en de subtitel omschrijft het feest perfect: The Greatest Party That Never Happened.

Deze documentaire is een absolute aanrader. Hoe krijg je duizenden mensen zover om duizenden dollars te betalen voor een nepfeest? Ik ben in het NPO Radio 1-nachtprogramma Focus overigens ook in gegaan op deze bijzondere Fyre-documentaire. Opvallend detail: in de credits van de docu staat het pr-bureau achter het festival als één van de producenten van de documentaire.