IFA 2012: Het televisiekijken van de nabije toekomst
Op elektronicabeurs IFA 2012 in Berlijn staat televisiekijken centraal. Of je nou langs de stands van Samsung loopt, die van LG, Panasonic, Sony of Philips; de meeste aandacht gaat uit naar de oudste manier van naar een elektronisch kastje kijken. Wij zetten de belangrijkste ontwikkelingen op een rijtje.
Nog groter?
In de afgelopen jaren was het een trend voor ontwikkelaars om steeds met grotere televisiemodellen te komen. Natuurlijk is dit grotendeels te danken aan de hogere beeldkwaliteit (denk hierbij vooral aan de opkomst van Full HD). Veel groter dan wat nu beschikbaar is, is niet praktisch in een woonkamer en dus staat IFA 2012 niet in het teken van de grotere televisie. Maar waarvan dan wel?
De beeldschermen zien er met name een stukje smoother uit. De randen zijn nog smaller, de standaard valt minder op, maar het toestel is vooral nog een stuk dunner. Nog een paar jaar en het enige verschil tussen een A3-papier en een televisie is de elektronica in de televisie. Natuurlijk, dat is gekheid, maar het is echt bijzonder om te zien hoe dun de ‘kast’ tegenwoordig is. In circa vijftien jaar is de dikte van het scherm veranderd van enkele tientallen centimeters, tot enkele millimeters.
Beeldkwaliteit
Het meest kenmerkende aan de televisies op de IFA is de techniek aan de binnenkant. Visueel wordt het steeds meer een streling voor het oog. De beeldkwaliteit ging in de nineties en zero’s van 480p naar 1080p. Toch is Full HD (1920 x 1080) niet het maximaal haalbare. 4K-televisies doen hun intrede in het slagveld.
4K is een verviervoudiging van het aantal megapixels ten opzichte van 1080p HDTV. Het resultaat is dat je op tien centimeter van een 60 inch televisie nog steeds scherp beeld ziet. Een prachtige ontwikkeling die alles toch net weer wat realistischer op je beeldscherm tovert. Het is overigens een grote uitdaging voor filmmakers omdat kleine oneffenheden in special effects nu veel prominenter naar voren komen.
Hoewel ik op IFA zeker overtuigd ben geraakt van Ultra HD, deed Panasonic er nog een flinke schep bovenop. In haar eigen hal hadden ze namelijk een 145 inch televisie staan met een 8k-resolutie. Oftewel een verdubbeling van het aantal megapixels ten opzichte van een 4K-televisie. Zeker indrukwekkend, maar doordat de televisie nogal afgezonderd stond, is een vergelijking lastig te maken. Een ander opvallend product in de Panasonic-stand is een 20 inch 4K LDC-scherm. Zoveel megapixels op zo’n relatief scherm lijkt overkill maar de natuurbeelden op de beeldschermen zagen er zelfs van een paar centimeter afstand prachtig uit.
3D
Op 3D-gebied is er ook nog veel ontwikkeling in het televisielandschap. Zo richtte LG zelfs zijn hele hal op 3D-technologie in. Bij de ingangen stonden diverse soorten 3D-brilletjes klaar en zonder zo’n brilletje was het een platte bedoening.
Het resultaat ziet er mooi uit, van televisiekijken tot gamen in 3D (over dat laatste overigens overmorgen meer), maar echt natuurlijk wordt het met een brilletje niet. Voor brildragers kan het met een 3D-clipon nog wel natuurlijk overkomen, maar uiteindelijk wil je toch televisiekijken zonder bril op. Dat kan overigens ook, Toshiba zet er vol op in en ook Panasonic laat de mogelijkheden zien. Toch ben ik niet overtuigd van Glassless 3D. Het beeld is nog vaak veel te vaag om lekker van te genieten.
Tweede scherm achterhaald
Een andere ontwikkeling op televisiegebied is het versturen van twee beelden tegelijk. Samsung heeft bijvoorbeeld een systeem waarbij je een brilletje opzet met daarop een knop om te zappen tussen twee kanalen. Het grappige is hierbij dat de televisie op hetzelfde kanaal blijft staan en de oordoppen aan de bril het geluid van de zender bieden.
De reclames van KPN over het tweede scherm kunnen de deur uit. Samen op de bank zitten en toch allebei iets anders kijken? Daar heb je slechts één scherm voor nodig. Alleen jammer dat je dan toch weer bent gedoemd tot het dragen van zo’n vervelend brilletje.