Filmreview: Project T (Tomorrowland)

Vliegende treinen, jetpacks en een land van ongekende mogelijkheden. Het was de manier waarop halverwege de vorige eeuw naar de toekomst werd gekeken. Tegenwoordig zijn we een stuk sceptischer als we naar de toekomst kijken. Project T (internationale titel: Tomorrowland) neemt ons in een ruim twee uur durende film terug naar die tijdsgeest.

In Nederland en België roept de naam Tomorrowland direct de associatie op met het gelijknamige dance festival (dit is ook de reden dat de film in de Benelux omgedoopt is tot Project T). De film heeft echter niets met muziek te maken, maar met het themagebied Tomorrowland in Disneyland. In dat deel van het park staat de ruimtevaart centraal en alle technologische voordelen die dat met zich meebrengt.

Al in 1955 werd in Anaheim dit themagedeelte opgenomen in het park. In die periode vlak na de oorlog werd technologie gezien als een middel met ongekende mogelijkheden. Tomorrowland werd dan ook gebouwd als een futuristische plek, maar de werkelijkheid is (helaas) ver verwijderd gebleven van de idealen van het thema.

In Project T krijgen we een prachtige futuristische stad voorgeschoteld waar technologie de mensheid naar een hoger niveau heeft gebracht. Geen vervuiling, zwevende treinen en jetpacks: Tomorrowland heeft het allemaal. Het enige probleem is dat de stad in een andere dimensie ligt en niet voor iedereen toegankelijk is.

Frank Walker (George Clooney) is als kind één van de gelukkigen die, door middel van een button met een ‘T’ erop, binnenkomt in de droomstad. Een geheimzinnig meisje genaamd Athena (Raffey Cassidy) geeft hem de toegangsbutton. Inmiddels is Frank zo’n vijftig jaar ouder geworden en heeft zijn enthousiasme plaatsgemaakt voor pessimisme over de toekomst.

Gelukkig is daar Casey Newton (Britt Robertson), die wel hoopvol naar de toekomst kijkt. Ze wil van de wereld graag een betere plek maken en krijgt daarvoor de kans als Athena (die overigens nog steeds even oud is als bij haar bezoek aan Frank) ook bij haar op bezoek komt. Ze krijgt het speldje en maakt kennis met de wonderlijke wereld van Tomorrowland. Na deze korte, maar krachtige kennismaking met de andere dimensie brengt Athena haar naar Frank.

Casey is echter gevolgd door robot agenten die ogen als menselijke beveiligers. Het resultaat is een heerlijk actiescène waarna de film eindelijk echt loskomt na een traag begin. Het probleem is dat de film dan inmiddels al half voorbij is en de strijd om Tomorrowland te redden hierdoor onvoldoende ruimte heeft om echt te overtuigen. Gelukkig maakt de met zorg gemaakte Tomorrowland-wereld veel goed. Het is echt een futuristische wereld zoals je die als kind voor zou stellen.

Maar eigenlijk doet Tomorrowland – afgezien van het karige verhaal – alles goed. Visueel is de film een genot voor het oog en het acteerwerk van met name Britt Robertson en Raffey Cassidy zorgen ervoor dat de film werkelijk voorbij vliegt.

Overigens heeft Disney wel een moralistische saus over de film gegoten (tja, het blijft natuurlijk Disney). Het pessimisme wat tegenwoordig heerst (klimaatverandering of de angst voor een naderende apocalyps) gaat in de film de strijd aan met het optimisme uit de jaren zestig/zeventig. Aan jou om hier wat van te vinden, maar feit is wel dat het verleden en heden hierdoor prachtig met elkaar verweven zijn.

Al met al is Project T zeker het kijken waard. De prachtige setting, de visuele effecten en het goede acteerwerk laten je al snel de magere kanten van het verhaal vergeten. Tomorrowland biedt met de huidige technologische mogelijkheden een heerlijke duik in het ooit zo optimistische verleden.

Project T draait op dit moment in de bioscoop | 130 minuten | Actie / Avontuur | IMDB