Filmreview: Johnny English Strikes Again
De meest knullige spion uit Engeland is terug van weg geweest: Johnny English Strikes Again. In een tijd waarin mislukte hackaanvallen van moderne spionnen groots in het nieuws komen, is het fijn om terug te gaan naar de charme van oude spionnen, inclusief oude auto’s, raketten en exploderende pennen!
Met het derde deel uit de Johnny English-reeks blijft de charme van de ouderwetse spion bestaan. Johnny English, gespeeld door Rowan Atkinson, heeft niks met de moderne hulpmiddelen en is nadrukkelijk op zoek naar old school snufjes. Zo mag hij aan het begin van zijn missie kiezen uit tientallen hybride auto’s. Zijn voorkeur gaat uit naar een knalrode, benzineslurpende Aston Martin.
Johnny English in het digitale tijdperk
Ondanks de voorkeuren van Johnny English maakt de filmreeks ook de stap naar het digitale tijdperk mede door de keuze van de verhaallijn. In Johnny English Strikes Again wordt de Britse geheime dienst getroffen door een hackaanval, waarbij de persoonlijke gegevens van alle werkzame spionnen uitlekt. Hierdoor moet er een beroep worden gedaan op de oude garde, waarvan Johnny English na een ongelukje als enige van overblijft. Aan hem de taak om de dader(s) van de cyberaanval op te sporen.
Succes door stuntelen
Johnny English gaat weer net zo te werk als in de eerste twee delen. Elke missie gaat hij al stuntelend in, maar gek genoeg weet hij de opdracht altijd wel succesvol af te ronden. Uiteraard gaat die tegenstrijdige combinatie gepaard met een hoop flauwe humor. De rol van knullige spion is op het lijf geschreven van Rowan Atkinson. Hij maakt wederom weer echt de film.
Daar ligt ook direct de zwakte van de film. Het verhaal is voorspelbaar, de humor heeft telkens dezelfde opbouw en het achtergrondverhaal van de overige personages blijft flinterdun. Is dat erg? Nee! Johnny English Strikes Again is een film waarbij je je verstand op nul moet zetten. Door de snelheid van het verhaal en de grote hoeveelheid flauw grappen vliegt de anderhalf uur voorbij.