Productiviteit draait om meer dan hard werken

Wat is de beste manier om werk voor een deadline toch af te krijgen? Voor de meeste mensen betekent het om tijdelijk harder te gaan werken. En als dat niet lukt moet het probleem maar getackeld worden door wat extra uren of dagen te gaan werken. Tijdelijk een prima oplossing, maar voor langer termijn is het geen duurzame oplossing. Als je echt iets wilt bereiken, is daar meer voor nodig dan hard werken.
Ik werk het beste hoe dichter ik op een deadline zit. Alles wat niet belangrijk is kun je dan gemakkelijk aan de kant schuiven en je focus is volledig op het werk. Het zorgt ervoor dat ik in veel minder tijd veel gedaan krijg. Het was één van de redenen dat ik de journalistiek in ben gegaan omdat je daar elke dag hard moet werken om een deadline te halen. Voor de een werkt een harde deadline verlammend, voor mij geeft het net het stukje motivatie dat ik nodig heb. Het betekent overigens ook dat als ik drie maanden voor een project heb, dat ik moet oppassen dat ik niet al het werk in de laatste week stop.
‘Als je iets wilt bereiken, moet je hard werken’
Er zijn maar weinig mensen die hun positie bereiken puur op basis van talent. De gouden regel luidt dan ook: als je iets wilt bereiken komt dat neer op tien procent talent, de overige negentig procent draait om hard werken. In het Westen vinden we het heel normaal dat je veel en hard werkt, en dat je op basis van die inspanning naar een hoger niveau groeit (of dat nou een promotie is, het bereiken van doelen of een stukje persoonlijke ontwikkeling).
Desondanks is er steeds meer een tegenbeweging zichtbaar. Werk blijft belangrijk, maar we willen het wel steeds meer op onze manier inrichten. Denk aan parttime werken, zelf je uren indelen of remote werken (mocht je werk dat toelaten). Ik vind dit een goede ontwikkeling, maar het blijft een proces dat tijd nodig heeft. Misschien dat de coronacrisis dit proces in een stroomversnelling brengt, maar iets als een vierurige werkweek (of tien tot vijftien uur) zal daarbij voor de meesten nog steeds een utopie blijven.
Werkoptimalisatie
Ik denk dat het nu bijna tien jaar geleden is dat ik bewust werd van het belang van slimmer werken. Ik was bezig met het afronden van mijn studie en begon boeken te lezen zoals Getting Thing Done. Daarvoor werkte ik ook al wel slimmer, maar het was pas na die bewustwording dat ik probeerde om mijn werk te optimaliseren.
Het optimaliseren betekende in de praktijk dat ik de tijd die ik overhield, gebruikte om ander werk te doen. Een goede stap in de richting van productiviteit, maar uiteindelijk blijf je op die manier druk met hard werken, zij het op een slimme manier.
Op de ene of andere manier voelt het gek om een kantoor te verlaten als je nog niet acht uur hebt gewerkt. Terwijl als je op kantoor blijft, dat meer is vanwege het moeten, dan omdat je nog echt werk gedaan krijgt. Die manier van denken, en soortgelijke denkwijzen, zorgen ervoor dat je maar deels in productiviteit stijgt.
Meer dan alleen hard werken
“All work and no play makes Jack a dull boy.” Het is een prachtig Engels gezegde, maar in de praktijk zeggen we soms dat we geen tijd hebben om te ‘spelen’. Recent kwam ik op LinkedIn een post tegen met de afbeelding die boven dit artikel staat en ik vond het heel treffend.
Productiviteit draait niet puur om hard werken en zelfs niet om slimmer werken. Als je echt productief wil worden moet je balans in je leven zoeken: voldoende tijd voor ontspanning, goed slapen, gezond eten, voldoende sporten en ja dan ook nog een deel hard werken. Als je je volledig op het werkgedeelte stopt, is de kans klein dat je het volhoudt en daardoor bereik je ook je doel niet.
Buiten de winter om vind ik het heerlijk om te racefietsen. Ik heb daarbij echter gemerkt dat als ik op een dag net iets te ver over mijn grens ga, ik de volgende dag heel erg mijn best moet doen om motivatie te vinden om weer te gaan fietsen. Terwijl als ik net minder fiets dan ik zou willen, dan ben ik enorm getergd om de volgende dag toch weer te fietsen. Ook op andere gebieden is het belangrijk om niet te vaak over de grens te gaan (een keertje is prima). Hierdoor blijf je gemotiveerd om goed werk te leveren en ontstaat er geen domino-effect van slechte gewoonten.