Filmreview: The Christmas Chronicles
Geen feest dat zo’n belangrijke rol in films speelt als kerst. Dat heeft natuurlijk te maken met de gezelligheid en het warme familiegevoel rondom de kerstdagen. Een hoop feelgood films met kerst en ook Netflix doet wat duiten in het zakje, bijvoorbeeld met The Christmas Chronicles.
In The Christmas Chronicles hebben broer en zus Teddy en Kate Pierce een plan waar veel kinderen aan hebben gedacht: ze willen de kerstman ontmoeten als hij tijdens kerstnacht de cadeautjes onder de boom legt. Ze hebben ook een camera zodat ze bewijs hebben van hun ontmoeting. Aangezien hun moeder uitgerekend op kerstavond moet werken, hebben ze alle ruimte om hun plan uit te voeren.
Tot hun eigen verbazing spotten ze die nacht de kerstman. Daar houdt het echter niet op. Terwijl de kerstman druk bezig is met het bezorgen van cadeautjes bij de buren, kruipen Teddy en Kate de slee in. Samen met de kerstman vliegen ze weg, maar het gaat mis als de kerstman ineens het duo opmerkt. Hij schrikt zo hard dat de slee crasht, de rendieren ontsnappen, zijn magische muts is verdwenen en er ook geen spoor is van de zak met cadeautjes. Op deze manier zal kerst uitlopen op een ramp en dus proberen Teddy en Kate de kerstman te helpen.
Helaas gelooft niemand de kerstman als hij zegt dat hij de kerstman is. Ze zien hem als een verklede man die ze niet allemaal op een rijtje heeft. Zelfs als hij ze aanspreekt bij naam en details over ze vertelt die alleen de kerstman kan weten, zien ze hem vooral als een gek. Een typisch vertrekpunt voor een kerstfilm dus.
Door de hoofdrollen voor de kinderen en het toegankelijke verhaal is The Christmas Chronicles prima geschikt voor het hele gezin. De film zit boordevol clichés, maar dat hoeft voor een kerstfilm niet perse negatief te zijn. Kurt Russel weet met zijn rol als kerstman het stoffige imago van Santa Claus van zich af te zetten en zet op een overtuigende man een coole kerstman neer. Helaas komen de kinderen minder goed uit de verf. Het voelt echt alsof ze letterlijk het script voorlezen zonder chemie en zonder passie.
De elfjes, de hulpjes van de kerstman, komen ook nog aan bod. Ik moest in het begin enorm wennen aan hun verschijning als overduidelijk geanimeerde wezentjes, die het karakter lijken te hebben van de Minions uit Despicable Me. Het haalt je echt even uit de film. Ook de locaties spreken weinig tot de verbeelding. In de steden gebeurt weinig op straat, er zijn weinig bekende plekken in de film en ook de Noordpool is inspiratieloos.
Dit jaar geen Home Alone met kerst?
Met The Christmas Chronicles schotelt Netflix ons misschien niet een klassieker voor, laat staan een goede film. Er valt genoeg op te merken aan de film, maar dat betekent niet dat het geen vermakelijke kerstfilm is. Als je Home Alone niet voor de honderdste keer wilt kijken, is The Christmas Chronicles misschien een leuk alternatief. Vol clichés, maar wel geschikt voor het hele gezin.
The Christmas Chronicles | Netflix | 1 uur en 44 minuten