Filmreview: Mowgli: Legend of the Jungle
Toen Mowgli: Legend of the Jungle op 7 december verscheen op Netflix, had ik eerst niet door dat het ging om een splinternieuwe film. Twee jaar geleden bracht Disney namelijk The Jungle Book uit, een live-action-film over Mowgli. De film die nu op Netflix staat is ook een live-action-film over Mowgli, maar dan uit de stal van Warner Bros. Klinkt verwarrend, is het ook, dus laten we gewoon naar de film zelf kijken.
Zowel de Disney-film als de Warner Bros-versie (die nu dus op Netflix staat) draait om het verhaal van Mowgli. Een jongetje dat opgroeit bij de wolven, maar vanwege zijn roots het doelwit is van tijger Shere Khan. Beide films zijn gebaseerd op bronmateriaal van Rudward Kipling. Disney en Warner Bros. begonnen ongeveer tegelijkertijd aan hun film, maar Disney’s Jungle Book draaide als eerste in de bioscoop. Mowgli: Legend of the Jungle van Warner Bros. werd daarna uitgesteld omdat de film nog niet af zou zijn, maar de echte reden is dat ze waarschijnlijk bang zijn voor de Disney-concurrent. Nadat de film meerdere keren is uitgesteld, heeft Warner Bros. de bioscooprelease geannuleerd en is de film aan Netflix verkocht. Mowgli: Legend of the Jungle heeft dus een lastige uitgangspositie, vooral als je weet dat Disney’s Jungle Book tot voor kort ook op Netflix stond.
Gelukkig zit er een belangrijk verschil tussen Jungle Book en Mowgli. De Netflix-film is een stuk duisterder en blijft dichterbij het origineel. Hierbij is de film minder geschikt voor jonge kinderen, maar is het verhaal van Mowgli (gespeeld door Rohan Chand) een stuk aangrijpender. Het blijft een kinderfilm, maar wel in een volwassen jasje. Mowgli leeft dus bij wolven en wil ook gezien worden als wolf. Toch merkt hij als het verhaal vordert steeds meer dat hij anders is dan de rest, mede ook door hoe zijn omgeving op hem reageert. Mens van geboorte, wolf door opvoeding.
De film ziet er fantastisch uit, vooral de manier waarop de dieren zijn geanimeerd verdient een argument. Wel moest ik een paar minuten wennen aan de gezichtsuitdrukkingen van de dieren. Overigens hoef je je om de stemmen van de dieren geen zorgen te maken, met acteurs als Christian Bale, Cate Blanchett, Benedict Cumberbatch Andy Serkis en Peter Mullan zit dat wel snor.
Verdict
Mowgli: Legend of the Jungle is de moeite meer dan waard, al was het alleen maar omdat je hem kunt streamen op Netflix. Door de duisterdere insteek komt Mowgli goed uit de verf en de film ziet er ook nog eens erg mooi uit. Het is geen film die je moet kijken vanwege het originele verhaal, al was het alleen maar omdat Disney twee jaar geleden hetzelfde verhaal bracht met Jungle Book. Dat is waarschijnlijk het grootste probleem voor deze film: mensen denken dat ze de film al gezien hebben, omdat ze in de afgelopen twee jaar Jungle Book hebben gezien. Heel vervelend voor het imago van de Netflix-film, en ook onterecht: Mowgli: Legend of the Jungle is gewoon een hele fijne film om te kijken.